Badania nieniszczące
Badania nieniszczące (NDT – Non-Destructive Testing) nie powodują pogorszenia właściwości użytkowych badanego obiektu. Mogą być wykorzystywane do badań materiałów instalacji przemysłowych bez wyłączania ich z eksploatacji. Stosowane są przede wszystkim do detekcji wad powstałych na etapie wytwarzania lub w trakcie eksploatacji elementu. Ponadto, umożliwiają między innymi ocenę stanu degradacji materiału, określenie właściwości fizycznych i mechanicznych, pomiary naprężeń, opis makro- i mikrostruktury, wymiarowanie obiektów, czy detekcję przecieków.
Metody badań nieniszczących prowadzone na Wydziale obejmują:
- Metodę emisji akustycznej (AT),
- Badania ultradźwiękowe (UT),
- Badania prądowirowe (ET),
- Badania magnetyczno-proszkowe (MT),
- Badania penetracyjne (PT),
- Badania wizualne (VT),
- Przenośne badania mikrostruktury (PLM),
- Badania termowizyjne,
- Pomiary składu chemicznego (PMI),
- Przenośne pomiary twardości (HT),
- Pomiary zawartości ferrytu (FT),
- Przenośne badania parametrów wytrzymałościowych materiału (ABIT),
- Pobieranie i badania małych próbek.
Emisja Akustyczna
Celem badań metodą emisji akustycznej jest detekcja, lokalizacja i klasyfikacja aktywnych źródeł sygnałów emisji akustycznej generowanych przez nieciągłości przejawiające tendencje do rozwoju, pod wpływem przyłożonego naprężenia. Posiadamy uznanie Urzędu Dozoru Technicznego w zakresie tej metody oraz doświadczony i certyfikowany Zespół.
Badania ultradźwiękowe
Do podstawowych celów badań ultradźwiękowych należy wykrywanie, lokalizacja i ocena rozmiarów nieciągłości materiałowych (defektów), znajdujących się w całej objętości badanego obiektu. Podstawą badania ultradźwiękowego jest rozchodzenie się fal ultradźwiękowych w badanym obiekcie oraz monitorowanie sygnału odbitego od napotkanych reflektorów – defektów.
Badania prądowirowe
Prądami wirowymi (Eddy Currents) nazywany jest prąd elektryczny wzbudzony w materiale przewodzącym przez zmienne pole magnetyczne. Badania prądowirowe umożliwiają detekcję wad powierzchniowych i podpowierzchniowych w materiałach konduktywnych, pomiary grubości warstw, a także pomiary właściwości magnetycznych materiałów.
Pobieranie i badania małych próbek
Niewielkie próbki materiału pobierane są za pomocą półkulistego frezu, w sposób nieingerujący w mikrostrukturę pobieranego wycinka. Kształt wgłębienia po wycięciu próbki nie stanowi karbu technologicznego w materiale i nie wymaga naprawy. Wycinki można następnie poddać badaniom obejmującym m.in.: badania mikrostruktury (LM, SEM, TEM), pomiary składu chemicznego, badania wytrzymałości i odporności na pękanie w obniżonych temperaturach oraz Small Punch Creep Test.
Przenośna mikroskopia świetlna
Przenośna mikroskopia świetlna pozwala ocenić stan mikrostruktury materiału bezpośrednio na powierzchni badanego obiektu, bez konieczności wyłączania go z eksploatacji, w kontekście zgodności z wymaganiami lub oceny stopnia degradacji. Preparatyka mikrostruktury (szlifowanie, polerowanie i trawienie powierzchni) nie ma istotnego wpływu na obniżenie nośności kontrolowanego obiektu, ponieważ wielkość uszkodzenia powierzchni jest porównywalna z działaniem korozji.