Ubrania przyszłości, czyli o druku 3D w modzie - cz. 1

fot. Dani Peleg / danitpeleg.com

Metoda druku 3D o nazwie FDM (Fused Deposition Modeling) polega na tworzeniu trójwymiarowego obiektu z wyciskanego z dyszy (ekstrudera) ciekłego tworzywa termoplastycznego w postaci cienkiej nitki. Nakładające się na siebie kolejne warstwy sklejają się między sobą i powstaje przedmiot o budowie zbliżonej do litej. Najczęściej wykorzystywanymi w FDM materiałami są ABS i PLA, o których przeczytacie u nas w przyszłości.

Drukarki FDM w modzie można wykorzystywać na wiele sposobów. Pierwszym z nich jest drukowanie ze sztywnego materiału wielu połączonych ze sobą mechanicznie elementów, które zależnie od wielkości mogą przypominać łuskę, kolczugę lub tkaninę.

Kolejnym pomysłem połączenia mody i technologii jest nadruk na tkaninę. Jeśli będzie ona rozciągnięta, to po jej zwolnieniu materiał sam uformuje strukturę 3D. Dzięki temu w szybki sposób uzyskuje się ubrania o niebanalnych kształtach. Druk na nienaciągniętej tkaninie umożliwia wykonanie powierzchni przypominających łuski, kolce lub zbroję i jest również wykorzystywane przy tworzeniu strojów cosplay. W tym przypadku trzeba dysponować drukarką, której oprogramowanie pozwala na zatrzymanie wydruku, umieszczenie materiału na pierwszych warstwach i kontynuację drukowania. Dzięki temu oba elementy dobrze się połączą. Tak samo da się wydrukować guziki, zamki błyskawiczne i ozdoby bez potrzeby ich późniejszego mocowania.

Można też postąpić jeszcze inaczej i wydrukować szkielet, na który naklei się lub do którego doszyje się materiał. Najważniejszą zasadą jest tu brak zasad.

Moda jako dziedzina sztuki inspiruje do wyjścia poza ramy standardowego myślenia i do tego chcielibyśmy zachęcić na koniec tego wydania Materiału Miesiąca.

W kolejnych odcinkach wspomnimy jeszcze o technologii FDM w nieco innym wydaniu, przybliżymy technologię JM (Jet Modeling), której możliwości momentami przyćmiewają FDM, oraz opowiemy, jakie materiały stosuje się w druku 3D.

Projekt RepRap:

Informacje o samoformujących się strukturach studia Nervous System:

Ciekawe filmy na YT dotyczące tej tematyki:

W artykule bazowano na książce "Techniki przyrostowe 3D" Przemysława Siemińskiego i Grzegorza Budzika.  

Koło naukowe WAKANS
Artykuł z cyklu "Materiał miesiąca"